Author: Tracey James

รองเท้าบาสเกตบอลถือเป็นอาวุธอย่างหนึ่งของผู้เล่น ด้วยคุณภาพและการออกแบบให้มันเหมาะสมกับการใช้งานทั้งวิ่ง กระโดดและเบรกอย่างต่อเนื่อง รองเท้าบาสแทบจะเป็นหนึ่งในอุปกรณ์กีฬาที่ถูกออกแบบมาให้มีความแข็งแรงทนทานมาก แต่ก็ไม่ใช่ทุกครั้งไป ปลายกุมภาพันธ์ 2019 ในเกม NCAA ระหว่างมหาวิทยาลัยดุ๊กกับมหาวิทยาลัยนอร์ท แคโลไรน่า หนึ่งในผู้เล่นที่ถูกคาดหมายว่าจะกลายเป็นซุปเปอร์สตาร์ในอนาคตของเอ็นบีเอชื่อ ไซออน วิลเลี่ยมสัน กำลังเล่นเกมของเขา จังหวะเหยียดขาในเกมปรากฏว่ารองเท้าของวิลเลี่ยมสันฉีกออกจากกันจนเขาทรงตัวไม่อยู่ ก่อนล้มลงกุมหัวเข่าที่มีอาการเจ็บ รองเท้าข้างซ้ายของวิลเลี่ยมสันฉีกเป็นทางยาวตลอดข้างเท้าด้านนอก ผู้ชมเกมถึงกับตะลึงเพราะมันไม่ใช่เรื่องที่จะเกิดขึ้นง่าย ๆ เรื่องรองเท้าพังกลายเป็นประเด็นฮอตทันที โดยแบรนด์ผู้ผลิตได้ออกมาแก้ต่างว่ามันเป็น “issolated occurrence” หรือพูดง่าย ๆ ว่า เหตุการณ์ที่เกิดได้ในบางครั้ง ซึ่งจากรองเท้าฉีกระหว่างเกมหนึ่งครั้ง เกิดการถกเถียงในวงกว้าง โดยบางส่วนบอกว่าเป็นเรื่องของความบกพร่องในการผลิตของเจ้าของแบรนด์ และบางคนบอกว่าเป็นความผิดของวิลเลี่ยมสันเองที่ใช้รองเท้าผิดสเปคกับการใช้งาน ดร.แน็ต ฮันต์ ผู้ช่วยศาสตราจารย์จากมหาวิทยาลัยเนบลาสก้า ซึ่งทำงานวิจัยและศึกษาเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของมนุษย์และสัตว์ ได้รับการร้องขอให้หาคำตอบเรื่องนี้ ซึ่งเนื้อหาของการศึกษาและหาคำตอบประกอบด้วยการเคลื่อนที่ทั้งในแนวราบ แนวดิ่ง แรงปฏิกิริยาของรองเท้ากับพื้นสนามเมื่อนักกีฬาทรงตัวหรือออกตัว แม้จะไม่ได้วัดแรงที่เกิดขึ้นจากการเหยียดเท้าของซิออนโดยตรง แต่ ดร.ฮันต์ก็ชี้ชัดว่าแรงที่เกิดขึ้นเป็นสาเหตุให้รองเท้าข้างนั้นฉีกขาด “รองเท้าที่พังยับแบบที่เกิดกับวิลเลี่ยมสัน เป็นเพราะมันเกิดแรงต้านหลายจุดพร้อมกันบนตัวรองเท้าในจังหวะที่เขาขยับเปลี่ยนทิศทางกะทันหัน” ดร.ฮันต์เริ่มอธิบาย “มันขึ้นอยู่กับมุมสัมผัสของพื้นรองเท้าและพื้นสนาม ซึ่งจากการย้อนดูวิดีโอจะเห็นว่ามุมสัมผัสมันอยู่ที่ 60 องศาจากแกนตั้ง และตรงจุดนี้ไซออนพยายามที่จะทรงตัวด้วยขาซ้ายเพียงข้างเดียว มันเป็นการรับน้ำหนัก 284 ปอนด์ของร่างกายนักกีฬาขนาดใหญ่ และเพื่อให้ทรงตัวอยู่ได้เขาต้องมีแรงรับที่พื้นรองเท้า […]

ในการดราฟท์ผู้เล่นเข้าเสริมทีมก่อนเปิดฤดูกาลใหม่ของเอ็นบีเอ จะมีนักบาสเกตบอลกลุ่มหนึ่งที่เก่งแต่ไม่เด่นนัก พวกเขาไม่ถูกลิสต์รายชื่อจากแมวมองว่าทีมจะต้องรีบแย่งสิทธิ์คว้าตัวมาก่อนทีมอื่น หรือไม่ก็สามารถเก็บไว้แย่งในรอบหลังได้ เราเรียกนักกีฬากลุ่มนี้ว่าเป็นพวก Low draft picks แต่ก็มีบางคนที่พอเอาเข้าจริงการเล่นกลับไม่ได้โลว์ตามลำดับถูกเลือก ในประวัติศาสตร์เอ็นบีเอที่นักบาสเกตบอลส่วนใหญ่สูงระดับ 6 ฟุตขึ้นไปทั้งนั้น ความสูงแค่ 5 ฟุต 9 นิ้ว (1.75 ม.) ของไอซายาห์ โธมัสเลยทำให้เขาไม่ต่างจากคนแคระในดงมนุษย์ยักษ์ ถึงจะตัวเล็กกว่าใครและเรียนไม่เก่งเอาเสียเลย แต่ในเรื่องบาสเกตบอลแล้ว ไอซายาห์เป็นเด็กเก่งมากในกีฬาที่เขารักนี้ ไอซายาห์มีพรสวรรค์สูง มีความเร็วและเทคนิคแพรวพราวเข้าช่วยลบจุดด้อยเรื่องขนาดตัว เขาสามารถเล่นได้อย่างยอดเยี่ยมตั้งแต่อยู่ไฮสกูลเซ้าท์ เค้นท์ที่คอนเน็คติกัต จนได้รับคัดเลือกเข้าเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยวอชิงตัน ที่วอชิงตัน ยูนิเวอร์ซิตี้ ไอซายาห์ โธมัสได้สวมเสื้อหมายเลข 2 ต่อจากแนต โรบินสัน ผู้เล่นคนดังของมหาวิทยาลัย ซึ่งไอซายาห์ก็ลงระเบิดฟอร์มให้เห็นตั้งแต่เกมแรกในการเล่นโชว์ด้วยการทำ 27 แต้ม หลังจากนั้นก็กลายเป็นผู้เล่นที่สร้างอิมแพ็คขนาดใหญ่ให้ฤดูกาล 2008-2009 ของทีมวอชิงตัน ฮัสกี้ สถิติการทำแต้มเฉลี่ย 16.9 แต้ม 3.2 แอสซิสต์เมื่อจบปีแรก และพาทีมเป็นแชมป์รายการแปซิฟิก เท็น (PAC-10) ด้วยการยิงในช่วงวินาทีสุดท้ายใส่อริโซน่าในปี 2011 ทำให้คนตัวเล็กกลายเป็นยักษ์ได้ […]

ถ้าให้นิยามแก่ผู้เล่นในบาสเกตบอลเอ็นบีเอด้วยการรวมเอาความรวดเร็วว่องไว ความแข็งแกร่ง ความแม่นยำ พวกเขาทั้งหมดจะดูเป็นนักกีฬาขึ้นมาทันที แต่ในยุคเก่าของเอ็นบีเอ มันไม่ได้เป็นเช่นนั้น ความสูงกลายเป็นจุดขายสำคัญเพราะมันมีประโยชน์ในการยืนใต้แป้น ผู้เล่นยุคก่อนสมัยใหม่หลายคนเดินเข้าสู่แสงไฟของเอ็นบีเอโดยใช้ความสูงนำทาง และหนึ่งในนั้นคือชอว์น แบร็ดลี่ย์ นักบาสเกตบอลของความสูง 2.29 เมตรจากบริกแฮม ยัง ยูนิเวอร์ซิตี้ในรัฐยูท่าห์ ซึ่งฟิลาเดลเฟีย เซเว่นตี้ซิกเซ่อร์ดราฟท์เข้าทีมเป็นอันดับสองของการดราฟท์ในปี 1993 ชอว์นเกิดในช่วงที่ครอบครัวถูกส่งไปประจำการในกองแพทย์ของกองทัพสหรัฐที่ฐานทัพในเยอรมันช่วงมีนาคม 1972 หลังจากนั้นถึงได้เดินทางกลับมายังคาสเซิ่ลเดล, ยูท่าห์เพื่อมีชีวิตแบบเด็กอเมริกัน แต่ความที่ชอว์นนั้นสูงเกินมาตรฐานเด็กทั่วไปทำให้เขากลายเป็นคนที่แตกต่าง สาเหตุความสูงมาจากพันธุกรรมแน่นอนเพราะแม่ของเขาซึ่งเตี้ยที่สุดในครอบครัวยังสูงถึง 190 เซนติเมตร ในการเล่นบาสเกตบอลตั้งแต่เด็ก ชอว์นไม่มีทักษะในการเลี้ยง ไม่มีความเร็ว กระโดดไม่สูง แต่สิ่งที่ทำให้เขาโดดเด่นก็คือการยืนตั้งท่าแล้วเขย่งเพื่อยกมือบล็อกการชู้ตของคู่แข่ง หรือไม่ก็การกระโดดชู้ตที่คู่แข่งน้อยคนจะสูงพอยกมือบล็อก แค่นั่นก็มากพอทำให้ชอว์นได้เป็นผู้เล่นชั้นเลิศในระดับมัธยม แค่ความสูงอย่างเดียวก็พาชอว์นเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้ทั่วสหรัฐแล้ว ไม่นับผลงานที่จับต้องได้ในกีฬาบาสเกตบอลด้วยซ้ำ แต่ชอว์นเลือกบริกแฮม ยัง ยูนิเวอร์ซิตี้ (BYU) มหาวิทยาลัยในยูท่าห์เพราะมันอยู่ไม่ไกลบ้าน และแค่การเข้าร่วมทีมในฐานะเฟรชชี่ของชอว์นในปี 1990-91 เขาก็กลายร่างเป็นสตาร์ได้แล้ว โดยการลงเล่น 34 เกมให้บีวายยูเขาก็สร้างสถิติใหม่ให้ NCAA ด้วยการบล็อกรวมไป 177 ครั้งและบล็อกเฉลี่ยต่อเกม 5.2 ครั้ง เฉพาะเกมเจออีสเทิร์น เคนตั๊กกี้ที่บล็อกไป 14 […]

แม้วงการบาสเกตบอลอเมริกันจะถือเป็นเบอร์หนึ่งของโลก แต่ก็ใช่ว่ามันจะจำกัดผู้เล่นระดับอัจฉริยะไว้เพียงแค่คนอเมริกันเท่านั้น เพราะข้ามมหาสมุทรแปซิฟิกไปที่ทะเลซีกใต้ บนแผ่นดินออสเตรเลียเด็กหนุ่มคนหนึ่งเกิดมาเพื่อเป็นดาวประดับเอ็นบีเอ “เบ็น ซิมมอนส์” เจ้าหนูซิมมอนส์เกิดที่เมลเบิร์น, ออสเตรเลียหลังการพบกันของเดฟ พ่อชาวอเมริกันที่เป็นนักกีฬาบาสเกตบอลกับจูเลีย แม่ม่ายลูกติดชาวออสเตรเลียในปี 1991 หลังจากนั้นอีก 5 ปีในปี 1996 ซิมมอนส์ก็เกิดมาในสถานะน้องเล็กของพี่อีก 5 คน การมีพ่อเป็นอดีตนักกีฬาบาสเกตบอลและเป็นโค้ชให้ทีมในเมืองนิวคาสเซิ่ล รวมถึงเติบโตอยู่บนประเทศที่ชอบเกมรักบี้ ทำให้เบ็น ซิมมอนส์เลือกที่จะเล่นมันทั้งสองอย่าง แถมทำได้ดีอย่างน่าทึ่ง ซิมมอนส์ย้ายกลับมาเมลเบิร์ลในตอนอายุ 10 ขวบ พร้อมกับเริ่มเล่นบาสเกตบอลให้ทีมน็อกซ์ ไรเดอร์ ขณะเดียวกันก็ขยับจากเกมรักบี้ไปเป็นเกมที่ดุดันกว่าอย่างออสเตรเลี่ยน รูลส์ แต่เมื่อถึงทางเลือกว่าจะเดินสายบาสเกตบอลหรือออสเตรเลี่ยน รูลส์ ซิมมอนส์ตัดสินใจเลือกบาสเกตบอลเพียงเพราะโค้ชออสเตรเลี่ยน รูลส์ไม่ยอมให้เขาเล่นเป็นกองหน้าและตัวเตะจุดโทษ ทั้งที่ตำแหน่งที่โค้ลเสนอให้คือผู้เล่นรักซ์แมน ซึ่งเป็นคนสำคัญและเด่นสุดของเกมออสเตรเลี่ยน รูลส์ด้วยซ้ำไป อายุ 15 ปี เบ็น ซิมมอนส์เลือกเล่นบาสเกตบอลจริงจัง เขาได้ทุนสถาบันกีฬาของออสเตรเลีย ก่อนที่จะเดินทางมาอเมริกาเป็นครั้งแรกในการเข้าแคมป์ของเด็กมีแววในเชิงบาสเกตบอลของออสซี่ ก่อนจะติดทีมชาติออสเตรเลียรุ่นอายุไม่เกิน 17 ปี เขาตัดสินในเดินทางมาสานต่อความสามารถที่อเมริกา โดยเลือกมอนต์เวอร์เด้ในฟลอริด้าเป็นฐานฝึกฝน ก่อนช่วยให้มอนต์เวอร์เด้ อะคาเดมี่ทำสถิติ 28-0 ในฤดูกาล 2013/2014  ปิดด้วยการพาทีมคว่ำโอ๊กค์ […]

ตำนานเทพนิยายเรื่องหนึ่งที่มีชื่อเสียงที่สุดคือเรื่องราวของซินเดอเรล่า มันถูกเล่าขานถึงซินเดอเรล่า หญิงสาวอาภัพและพรวิเศษของนางฟ้าแม่ทูนหัวที่เสกรองเท้าแก้วและราชรถฟักทองให้เดินทางเข้าวังไปพบกับเจ้าชาย แต่มนต์วิเศษจะหายไปเมื่อเสียงระฆังเที่ยงคืนเริ่มดัง พอร์ตเตอร์ โมสเซ่อร์นั่งทำงานในห้องส่วนตัวที่มหาวิทยาลัยโลโยล่า ยูนิเวอร์ซิตี้ ชิคาโก้ ในรัฐอิลลินอยส์ งานของเขาคือการเป็นโค้ชให้กับทีมบาสเกตบอลของมหาวิทยาลัยเพื่อเข้าแข่งขัน NCAA  หรือรายการบาสเกตบอลชิงแชมป์แห่งชาติระดับมหาวิทยาลัยของอเมริกา ที่ด้านหลังโต๊ะทำงานของโมสเซ่อร์มีรูปถ่ายขาวดำของอดีตนักกีฬามหาวิทยาลัยเมื่อ 55 ปีที่แล้วทั้งเลส ฮันเตอร์, เจอร์รี่ ฮาร์กเนสและจอห์น อีแกนที่ถ่ายรูปคู่กับถ้วยรางวัลแชมป์ NCAA 1963 ปีที่โค้ชจอร์จ ไอร์แลนด์พาเด็กๆ ไปสร้างชื่อคับอเมริกา พอร์ตเตอร์รับงานคุมทีมโลโยล่ามาตั้งแต่ปี 2011 หลังจากที่เป็นผู้ช่วยโค้ชให้หลายทีมเพื่อเป็นการบ่มประสบการณ์ ก่อนหน้านี้เขาได้ชิมลางเป็นโค้ชใหญ่ให้อิลลินอยส์ สเตท แห่งมันออกมาไม่ดีเท่าไหร่ ทำให้เขากลับไปรับงานผู้ช่วยอีกรอบที่มหาวิทยาลัยเซ้นต์ หลุยส์ ก่อนมารับงานต่อจากโค้ชคนเก่าของโลโยล่าที่ทำผลงาน 7 ปีไว้ด้วยการชนะ 109 เกมและแพ้ไป 107 เกม นี่คืองานสุดยากสำหรับพอร์ตเตอร์แน่นอน แม้ที่นี่จะเคยเป็นถึงแชมป์ประเทศ แต่เรื่องจะประสบความสำเร็จอีกครั้งคงเป็นไปไม่ได้ สามปีแรกของพอร์ตเตอร์หนักไปทางแพ้มากกว่าชนะ จนเข้าปีที่สี่ในฤดูกาล 2014/2015 สถิติก็พลิกกลับมาเป็นชัยชนะมากกว่าแพ้บ้าง ถึงอย่างนั้นโลโยล่าก็ยังอยู่ห่างไกลจากการสร้างเทพนิยายซ้ำ เทพนิยายถูกสร้างขึ้นมาเป็นความเชื่ออย่างช้า ๆ ในปี 2017/2018 เมื่อบรรดาลูกศิษย์ในทีมของพอร์ตเตอร์เก็บชัยชนะได้ถึง 7 เกมติดช่วงก่อนเกมทางการจากแผนการเล่น 4 […]

บาสเกตบอลเอ็นบีเอในฤดูกาล 1969 แชมป์เก่า บอสตัน เซลติกฝ่าฟันฤดูกาลที่ยากลำบากกว่าจะผ่านเข้ามาถึงรอบชิงแชมป์อีกครั้ง แถมคู่แข่งในนัดชิงชนะเลิศยังเป็นตัวเต็งอันดับหนึ่งที่ยากล้มพวกเขาอย่างลอสแองเจลิส เลเกอร์เสียด้วย แม้ว่าเซลติกจะเป็นแชมป์ถึง 10 จาก 12 ฤดูกาลก่อนหน้า และครองแชมป์ติดต่อกันมาถึง 7 ปี พวกเขาคือราชาที่กำลังเข้าสู่ช่วงโรยราของบรรดาผู้เล่นดาวดัง รวมไปถึงเซ็นเตอร์อย่างบิล รัสเซลล์ โดยทุกคนในทีมและสาวกของบอสตันรู้ว่ารัสเซลล์ตัดสินใจเล่นอาชีพเป็นปีสุดท้ายด้วย เช่นเดียวกันกับแซม โจนส์ คู่หูในตำแหน่งสมอลฟอร์เวิร์ดที่อยู่ช่วงปลายของอาชีพแล้วเช่นกัน ตลอดฤดูกาลปกติเซลติกชนะ 48 และแพ้ 34 เกม จบอันดับ 4 ซึ่งเป็นที่นั่งสุดท้ายของพื้นที่เพลย์ออฟ สถิติในบ้านก็ไม่ดีนัก 24-12 นอกบ้านยิ่งแล้วใหญ่ 21-19 เทียบกับเลเกอร์ที่มีสถิติในฤดูกาลปกติ 55-27 ภายใต้การนำของเจอร์รี่ เวสต์, แอลกิ้น เบย์เล่อร์และวิลต์ แชมเบอร์เลน พร้อมด้วยรุกกี้หน้าใหม่แต่ฟอร์มเด่นบิลล์ เฮวิตต์ เกมการแข่งขันในรอบเพลย์ออฟฝั่งตะวันออก เซลติกพบกับฟิลาเดลเฟีย เซเว่นตี้ซิกเซอร์ พวกเขาหักปากกาเซียนด้วยการบุกไปชนะถึงเดอะ สเปกตรัม รังเหย้าของเซเว่นตี้ซิกเซอร์ได้ 3 เกม สร้างความได้เปรียบอย่างมหาศาลในการเก็บชัยชนะ 4-1 แต่คู่แข่งที่ยืนอยู่หน้าพวกเขาในรอบชิงแชมป์สาย และจะเป็นคนขวางทางการไปชิงแชมป์ประเทศก็มีผลงานดุดันเหลือเกิน […]