ย้อนกลับไปในปี 2011 ชาวแฟนบาสเกตบอลเอ็นบีเอต่างทราบข่าวใหญ่ที่สุดของการแข่งขันในช่วงนั้นดี นั่นก็คือการรวมตัวกันระหว่างสุดยอดสามนักบาสในทีมไมอามี่ ฮีทอย่าง คริส บอช, ดเวน เวด และ เลอบรอน เจมส์ ทำให้สื่อต่าง ๆ มากมายต่างมีความเชื่อและลงความเห็นกันว่าทีมที่มีความแข็งแกร่งที่สุดในปีนี้นั้นคือ ไมอามี ฮีท และจะต้องเป็นแชมป์บาสเกตบอลเอ็นบีเอในปีนี้อย่างแน่นอน แต่แล้วก็มีผู้เล่นของทีม ดัลลัส แมฟเวอริกส์ ในปีนั้นคนหนึ่ง ออกมาให้ความเห็นว่าเขามั่นใจเป็นอย่างมากว่าทีมของตนเองจะต้องได้แชมป์อย่างแน่นอน นั่นก็คือ เจสัน เทอรี ผู้เล่นตำแหน่งพอยต์การ์ดของ ทีมดัลลัสในตอนนั้น ซึ่งตัวเขาได้แสดงความเชื่อนั้นเป็นอย่างมากจริง ๆ ด้วยการสักลายถ้วยแชมป์ไว้ที่แขนของเขาก่อนที่เริ่มฤดูกาลแข่งขัน
การกลับมาพบกันอีกครั้ง
หลังจากเปิดฤดูกาลแข่งขันมาได้ต้องบอกว่าทั้งไมอามีฮีทและดัลลัส แมฟเวอริกส์ ต่างมีฟอร์มการเล่นที่ยอดเยี่ยมด้วยกันทั้งคู่ และสามารถชนะการแข่งขันจากทีมต่าง ๆ จนมาเข้ารอบแข่งไฟนอล ปะทะกันว่าใครกันจะเป็นแชมป์ตัวจริง โดยที่นี่ถือเป็นการเข้ารอบชิงไฟนอลครั้งที่สองของทั้งคู่เลย โดนการเข้ารอบชิงครั้งแรกของทั้งคู่คือในปี 2006 ซึ่งก็เป็นไมอามีฮีทเข้าชิงกับดัลลัสเช่นเดียวกัน โดยในปีนั้นผู้ที่ได้แชมป์บาสเกตบอลเอ็นบีเอไปคือ ไมอามี่ฮีท ทำให้รอบชิงในครั้งนี้จึงเปรียบเหมือนเป็นการกลับมาทวงคืนแชมป์ที่ดัลลัสพ่ายไปให้กับไมอามี่ ฮีทในครั้งนั้น
การทวงคืนชัยชนะอันดุเดือด
โดยเมื่อเปิดการแข่งขันเกมแรกก็เป็นโชคร้ายของทีมดัลลัสที่ในระหว่างการแข่งขัน เดิร์ก โนวิทซกี้ ผู้ที่เป็นตัวหลักของทีมเกิดมีอาการบาดเจ็บเล็กน้อยพอให้เล่นต่อไปได้แต่ก็ไม่เต็มที่นัก ทำให้เป็นไมอามีฮีทที่ได้รับชัยชนะไปในเกมแรก แต่พอกลับมาในเกมที่สอง เดิร์กที่ยอมรับว่าอาการบาดเจ็บยังไม่ดีขึ้นนัก แต่เขาก็ระเบิดฟอร์มการเล่นได้อย่างยอดเยี่ยม และพาทีมคว้าชัยชนะในเกมที่สองไป ต่อมาในเกมที่สามทั้งสองแข่งกันอย่างสูสีโดยในช่วงวินาทีสุดท้ายของเกม ดัลลัสไล่ตามคะแนนไมอามีฮีทอยู่ โดยเดิร์กเลือกที่จะกระโดดเฟดอะเวย์ขึ้นยิงลูกในเสี้ยววินาทีสุดท้าย เพื่อหวังทำ Buzzer Beater ของเกมและได้คะแนนขึ้นตีเสมอ เพื่อให้ได้ต่อเวลาตัดสินการแข่งขันกันต่อไป แต่แล้วมันกลับพลาดและจบลงที่ในเกมนี้เป็นไมอามีฮีทที่บุกมาได้ชัยชนะจากบ้านดัลลัสไปอย่างฉิวเฉียด ต่อมาในเกมที่สี่ได้มีข่าวว่าเดิร์กนั้นมีอาการป่วยส่งผลทำให้เขาถูกให้นั่งสำรองเป็นส่วนมากในเกมนี้ เนื่องจากฟอร์มการเล่นที่ไม่ค่อยสู้ดี แต่แล้วเกมนี้ก็ได้แสดงพลังของทีมดัลลัสและผู้เล่นคนอื่นที่ถึงไม่มีเดิร์กเป็นตัวหลัก ในการนำทีมแต่พวกเขาก็สามารถประครองเกมและต่อต้านสามเสาหลักของทางไมอามีฮีทไปได้อย่างยอดเยี่ยมเช่นกัน และกลายเป็นดัลลาสที่ได้ชัยชนะไปในเกมนี้และเกมที่ห้าเช่นเดียวกัน
และแล้วก็มาถึงเกมที่หก เกมแห่งการตัดสินชี้ชะตาของทั้งสองทีม ด้วยผลการแข่งของทั้งห้าเกมที่ไดลาสได้รับชัยชนะนำไมอามี่ฮีทไปอยู่ 3 ต่อ 2 เกม มาในเกมนี้เดิร์กพร้อมเต็มที่ แต่ทางไมอามีฮีทก็ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ เช่นเดียวกัน ทั้งสองทีมแข่งขันกันอย่างสูสีดุเดือด แต่แล้วก็เป็นเดิร์กที่ไม่ยอมปล่อยโอกาสกับการรอคอยมาถึง 5 ปี กับการทวงแชมป์จากไมอามีฮีทในครั้งนี้ เขาได้มีฟอร์มการเล่นที่สุดยอดมากและยิงสองคะแนนปิดเกมดับฝันแฟนไมอามี่ฮีทในช่วงวินาทีสุดท้ายของเกม กลายเป็นไดลาสที่ชนะการแข่งขันและได้แชมป์บาสเกตบอลเอ็นบีเอประจำปี 2011 จากการแข่งเข้าชิงกับไมอามี่ฮีทที่ 105 ต่อ 95 คะแนน และเดิร์กก็ได้รับแหวนผู้เล่นทรงคุณค่าไปพร้อมกับชัยชนะของทีม
แม้ว่าเดิร์กจะเป็นผู้เล่นที่มีอายุมากแล้ว เขาอาจต้องเจอปัญหาการบาดเจ็บหรือความเจ็บป่วยทางร่างกายบ้าง แต่ความใจสู้ของเขาและความกระหายที่จะได้รับชัยชนะจากการแข่งขัน ทำให้เขาไม่ยอมแพ้ มีความตั้งใจที่จะพาทีมคว้าแชมป์ ทำให้เขาได้กลายเป็นผู้เล่นทรงคุณค่าอีกหนึ่งคนของวงการ เป็นอีกหนึ่งตำนานสุดยอดผู้เล่นของทีมดัลลัส แมฟเวอริกส์