การจะก้าวมาเป็นนักบาสเกตบอลอาชีพใน NBA ของบรรดาผู้เล่นทั้งหลาย มีสะพานเชื่อมหนึ่งเส้นที่สามารถส่งพวกเขาถึงฝั่งได้ นั่นคือการแสดงความสามารถผ่านเกมในระดับมหาวิทยาลัย และจากทั่วสหรัฐอเมริกาที่กว้างใหญ่ เกมการแข่งขันในระดับมหาวิทยาลัยก็ถือว่าเข้มข้นไม่แพ้
การแข่งขันในระดับมหาวิทยาลัยอยู่ภายใต้การจัดการของ NCAA ซึ่งเป็นองค์กรที่จัดตั้งขึ้นเพื่อดูแลและช่วยเหลือนักเรียนในมหาวิทยาลัยที่เป็นนักกีฬา เพื่อไม่ให้พวกเขาโดนเอาเปรียบ และส่งเสริมการพัฒนาทักษะให้สามารถเรียนจบและยึดการเล่นกีฬาเป็นอาชีพได้ โดยมีสารพัดชนิดกีฬาภายใต้การดูแล และหนึ่งในนั้นก็คือบาสเกตบอล
การแข่งขันบาสเกตบอล NCAA ในแต่ละปีไม่ใช่แค่เกมระดับมหาวิทยาลัยเท่านั้น แต่มันเป็นเหมือนศึกคัดกรองหาดาวเด่นคนต่อไปของวงการบาสเกตบอลเอ็นบีเอ ท่ามกลางทีมกีฬาจากวิทยาลัยและมหาวิทยาลัยทั้งหลายที่ส่งทีมแข่งขัน 351 ทีมใน 3 ดิวิชั่น ไฮไลท์ของการแข่งอยู่ที่ 68 ทีมชั้นนำในดิวิชั่น 1
เกมบาสเกตบอลในแต่ละปีของ NCAA เมื่อการแข่งขันเดินทางไปถึงรอบสี่ทีมสุดท้าย หรือที่คนอเมริกันเรียกขานว่า Final Four มันคือช่วงเวลาสุดท้ายที่จะตัดสินหาผู้เล่นหน้าใหม่ที่จะเข้าสู่ระบบดราฟท์ตัวของเอ็นบีเอในฤดูกาลต่อไป เมื่อการแข่งขันที่จะเริ่มขึ้นในช่วงเดือนมีนาคมมาถึง พวกเขาจะรู้ว่าได้เวลาของ March Madness Basketball แล้ว
ระบบการแข่งขันที่มีถึงรอบไฟนอล โฟร์ (Final Four) ในเกมบาสเกตบอล NCAA ถูกบันทึกครั้งแรกในปี 1939 หลังจากนั้นแต่ละสถาบันก็เริ่มต้นขับเคี่ยวอย่างดุเดือด โดยมีชื่อเสียงของมหาวิทยาลัยและอนาคตของนักเรียนนักกีฬาเป็นเดิมพัน และตลอดเวลาเกือบ 80 ปีที่ผ่านมามี 4 สถาบันที่ได้รับการยกย่องอย่างสูงในการเข้าถึงรอบ Final Four บ่อยครั้งที่สุดได้แก่ ดุ๊ก, นอร์ธ แคโรไลน่า, ยูซีแอลเอ และเคนตั๊กกี้ โดยมีจำนวนครั้งที่มาถึงรอบนี้ 16, 20, 17 และ 18 ครั้งตามลำดับ (มีแคนซัสกับโอไฮโอตามมาไม่ห่าง)
ถ้าแยกย่อยลงไปแต่ละมหาวิทยาลัยนอร์ธ แคโรไลน่าเป็นทีมที่เข้าถึงรอบ Final Four บ่อยครั้งที่สุด โดยเข้ามาถึงรอบนี้ 20 ครั้ง แต่พวกเขากลับไปถึงแชมป์ได้เพียง 6 หน ส่วนยูซีแอลเอที่เข้าถึงน้อยกว่า 2 ครั้งกลับคว้าแชมป์ไปครองได้ถึง 11 ปี และการที่ทั้งสี่มหาวิทยาลัยผ่านเข้ามาถึงรอบไฟนอล โฟร์หรือทะลุไปเป็นแชมป์มากครั้งกว่ามหาวิทยาลัยอื่น ๆ ย่อมส่งผลให้พวกเขามีจำนวนอดีตนักกีฬากลายเป็นสตาร์ประดับวงการเอ็นบีเอมากตามไปด้วย
รายชื่อผู้เล่นเด่นจากสี่มหาวิทยาลัยนี้ เริ่มจากดุ๊ก เช่น เอลตัน แบรนด์, แกรนต์ ฮิลล์, คาร์ลอส บูเซ่อร์หรือคริสเตียน แลตเน่อร์ เป็นต้น ของนอร์ธ แคโรไลน่าก็เช่นยอดซุปเปอร์สตาร์ไมเคิ่ล จอร์แดน, วินซ์ คาร์เตอร์, ราชีด วอลเลซ ซึ่งส่วนใหญ่พวกเขาดังมากในช่วง 80s ถึง 90s ส่วนผู้เล่นมีชื่อจาก UCLA ได้แก่คาลีม อับดุล-แจ็บบาร์, เร็กจี้ มิลเล่อร์, รวมถึงผู้เล่นดังในตอนนี้อย่างรัสเซลล์ เวสต์บรู๊ค, เควิน เลิฟและแซค ลาวิน ด้านเค็นตั๊กกี้ซึ่งส่งผู้เล่นเข้า NBA รวมสูงสุดถึง 78 คนนับตั้งแต่ปี 2000 ก็มีจอห์น วอลล์, แอนโธนี่ เดวิส, เดมาคัส เค้าท์ซินและคาร์ล แอนโธนี่ ทาวน์เป็นผู้เล่นมีชื่อ
ทว่าในสามปีหลังสุดมีเพียงแค่มหาวิทยาลัยนอร์ธ แคโรไลน่าที่เข้ารอบมาได้อย่างสม่ำเสมอ ขณะที่เคนตั๊กกี้กับดุ๊กต้องย้อนไปถึงในปี 2015 ส่วนยูซีแอลเอเหมือนจะเผชิญช่วงเวลาตกต่ำ เมื่อพวกเขาเข้าถึงรอบไฟนอล โฟร์ หนสุดท้ายตั้งแต่สิบปีที่แล้ว แต่เชื่อมั่นว่าวันหนึ่งพวกเขาทั้งสี่จะกลับมาทวงชื่อเสียงคืนอีกครั้งแน่นอน